Dzięki empatii jesteśmy w stanie zrozumieć perspektywę innych ludzi i dowiedzieć się, jak inni myślą, lub co czują. Pozwala nam również zrozumieć intencje innych i przewidzieć ich reakcje lub zachowania.
Czy empatię można rozwijać?
Empatia jest nazwą, którą nadajemy zestawowi procesów, które pozwalają nam na emocjonalne, poznawcze, afektywne i doświadczalne połączenie z innymi ludźmi. Mechanizm empatii jest możliwy dzięki funkcjonowaniu pewnych struktur mózgu, takich jak kora przedczołowa, kora skroniowa, migdałek i inne struktury limbiczne. Bez tych struktur nie bylibyśmy w stanie stworzyć teorii na temat stanu psychicznego nas samych lub innych ludzi, a to właśnie pozwala nam ostatecznie zrozumieć inne perspektywy.
W normalnych warunkach każdy z nas może rozwinąć zdolność do empatii. Dla niektórych ludzi jest to łatwiejsze, a dla innych trudniejsze i wymaga więcej wysiłku, aby zrozumieć pewne aspekty, które nigdy nie wydarzyły się w ich życiu lub, nawet jeśli się wydarzyły, nie wpłynęły na nich w ten sam sposób. Często brak empatii to problem, ponieważ prowadzi do działań wyrządzających krzywdę innym osobom, lub zwierzętom.
Jeśli jednak zawsze stawiamy się na miejscu innych, może dojść do sytuacji, w której zignorujemy własne potrzeby, a to wpłynie na nasze samopoczucie. I odwrotnie, jeśli nie potrafimy dostrzec, jak nasze działania wpływają na innych, również możemy mieć problemy.
Istnieją pewne warunki lub stany psychiczne, w których te struktury są zmienione i dlatego nie działają prawidłowo, jak przypadku w depresji, ale po przezwyciężeniu tego stanu, zdolność do empatii wraca do normy. Jest to obecnie dobrze zbadana koncepcja ze względu na jej złożoność i znaczenie w wielu zaburzeniach, takich jak m.in. depresja, lęk, niektóre zaburzenia osobowości, zaburzenia ze spektrum autyzmu czy zachowania agresywne.
Sympatia i empatia. Jaka jest różnica?
Kiedy słyszymy, że ktoś sympatyzuje z jakąś ideologią lub osobą, rozumiemy, że podziela on przekonania, pragnienia, cele lub osobiste upodobania z tym, z czym sympatyzuje. Jeśli mówimy, że ktoś jest sympatyczny, mamy na myśli, że ta osoba jest przyjemna w towarzystwie, a prawdopodobnie uważamy ją za przyjemną, ponieważ posiada pewne cechy, z którymi się identyfikujemy lub które uważamy za pozytywne u danej osoby. Ale sympatyzowanie z kimś nie oznacza zrozumienia tej osoby.
Kiedy jednak wczuwamy się w kogoś, rozumiemy, co czuje druga osoba. Osoba, która empatyzuje z drugą osobą, łączy się z jej stanem emocjonalnym, rozumie ją, poznaje jej przekonania, sposób funkcjonowania jej wewnętrznego świata i to, jak świat zewnętrzny na nią wpływa.
